18/3/1863
Η εθνοσυνέλευση των Ελλήνων, εκδίδει ψήφισμα με το οποίο αναγορεύει τον δευτερότοκο υιό του Πρίγκιπα Χριστιανού Θ′ της Δανίας, Πρίγκιπα Χριστιανό-Γουλιέλμο-Φερδινάνδο-Αδόλφο-Γεώργιο, ως Συυνταγματικό Βασιλέα των Ελλήνων, υπό το όνομα «Γεώργιος Α′ Βασιλεύς των Ελλήνων».
Λίγα λογια για το ιστορικο:
Μετά την αποπομπή και εκθρόνιση του Βασιλέως Όθωνος, η οποία έλαβε χώρα στις 12 Οκτωβρίου 1862, ύστερα από την ″Ναυπλιακή Επανάσταση″ του Φεβρουαρίου του ίδιου έτους, η χώρα οδηγείται σε πολιτική αναταραχή.
Σχηματίζεται ουτω τριμελής επιτροπή, με πρόεδρο το Δημήτριο Βούλγαρη και μέλη τους Κωνσταντίνο Κανάρη και Μπενιζέλο Ρούφο, η οποία αναλαμβάνει την άσκηση όλων των εξουσιών ως Προσωρινή Κυβέρνηση της Ελλάδος.
Η αναζήτηση νέου Ηγεμόνος, κατόπιν υποδείξεων των Μεγάλων Δυνάμεων είναι γεγονός.
Στις 18 Μαρτίου 1863, ο πρόεδρος της προσωρινής ελληνικής κυβέρνησης, Ζηνόβιος Βάλβης, ανακοίνωσε στην Εθνική Συνέλευση ότι η Διπλωματική Επιτροπή των τριών Μεγάλων Δυνάμεων, πρότειναν ως Βασιλιά των Ελλήνων τον δευτερότοκο υιό του Πρίγκιπα Χριστιανού Θ′ της Δανίας, Πρίγκιπα Χριστιανό-Γουλιέλμο-Φερδινάνδο-Αδόλφο-Γεώργιο.
Η Εθνοσυνέλευση αποδέχεται την πρόταση και με ψήφισμα που έγινε δεκτό από όλα τα μέλη της αναγόρευσε τον νεαρό Πρίγκιπα της Δανίας ως Συυνταγματικό Βασιλέα των Ελλήνων, υπό το όνομα «Γεώργιος Α′ Βασιλεύς των Ελλήνων». Η Συνέλευση αμέσως εξέδωσε το ακόλουθο ψήφισμα:
H εν Αθήναις Β΄ των Ελλήνων Συνέλευσις :
α) Αναγορεύει παμψηφεί τον πρίγκιπα της Δανίας Χριστιανόν-Γουλιέλμον- Φερδινάνδον-Αδόλφον-Γεώργιον, δευτερότοκον υιόν του Πρίγκιπος Χριστιανού της Δανίας, συνταγματικόν Βασιλέα των Ελλήνων υπό το όνομα Γεώργιος Α′ Βασιλεύς των Ελλήνων.
β) Οι νόμιμοι διάδοχοι αυτού θέλουσι πρεσβεύει το Ανατολικόν Ορθόδοξον δόγμα.
γ) Τριμελής επιτροπή εκλεχθησομένη υπό της Εθνοσυνελεύσεως θέλει μεταβεί είς την Κοπεγχάγην και προσφέρει αυτώ εν ονόματι του Ελληνικού Έθνους το Στέμμα.
Αξιοσημείωτο είναι ότι στο Ψήφισμα αυτό ο Γεώργιος αποκαλείται Βασιλεύς των Ελλήνων (Roi des Hellenes) και όχι Βασιλεύς της Ελλάδος (Roi de Grece), όπως ονομαζόταν ο Όθων, παρά τις διαμαρτυρίες της Υψηλής Πύλης για την προσηγορία αυτή, που σήμαινε ότι ο Γεώργιος θα ήταν βασιλιάς όχι μόνο των κατοίκων της Ελλάδος, αλλά και όλων των Ελλήνων, όπου κι αν βρίσκονταν, έτσι ώστε να υπάγονται και οι αλύτρωτοι Έλληνες.